Ο Άγγελος Παπαδόπουλος είναι ώριμος παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στο ξεκίνημά του. Η Αίθουσα Τέχνης «αγκάθι – κartάλος» φιλοξενεί τημ ατομική του έκθεση με τίτλο: «Ακατέργαστα τοπία του μυαλού».
Η Μαρία Αθανασέκου (Dr. Ιστορικός Τέχνης, Διδάσκουσα στο ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Frederick) αναφέρει χαρακτηριστικά: « Τα έργα του είναι άμεσα αναγνωρίσιμα, η χειρονομία του προσωπική και μεστή. Φαίνεται να έχει διασχίσει τους ωκεανούς του χρόνου και να έχει συνομιλήσει με τους δασκάλους του παρελθόντος, φέρνοντας στο σήμερα την ουσία τους αποδελτιωμένη. Η ζωγραφική του είναι ένα μυστικό κράμα ναίφ μανιέρας διανθισμένης με πολλά εκκλεκτικιστικά στοιχεία που μετέρχονται του Συμβολισμού και του Εξπρεσιονισμού, διατηρώντας το ακατέργαστο και ανεπιτήδευτο κύτταρο της τέχνης του. Έχει μια σύγχρονη, φρέσκια ματιά και μια «παλιά» ψυχή που του δίνει μια ιδιόρρυθμη πατίνα. Τα έργα του είναι γνώριμα, μιλάνε στις αισθήσεις του θεατή και μυσταγωγικά τον καλούν να εισέλθει στο σύμπαν τους. Πνεύμα ανήσυχο και διερευνητικό, συνεχίζει τη σπουδή και τη δουλειά του στο μονοπάτι της δημιουργίας, μιας τέχνης απόλυτα προσωπικής, με ένα αισθητικό και εικαστικό αποτύπωμα που μας φέρνει νέα από εμάς. Γιατί η ζωγραφική του ψάχνει την αλήθεια που βρίσκεται μέσα μας, τη χρωματίζει και την αναδεικνύει».
Ο ίδιος ο Αγγελος Παπαδόπουλος σημειώνει: «Μέσα από τα έργα μου ανοίγω ένα παράθυρο στο φανταστικό, το ονειρικό. Καταγράφω τα τοπία του νου, τα όνειρα και τις φαντασιώσεις, τις επιθυμίες, αλλά και τα τρωτά σημεία, τους φόβους και τις αναμνήσεις από την παιδική ηλικία. Στην καταγραφή των ιδεών και του εσωτερικού μου κόσμου λειτουργώ συνειρμικά, ελεύθερα και αφιλτράριστα. Θέλω μέσα από τα έργα μου να εκφράζομαι διαφορετικά και μη γραμμικά. Από τελάρο σε τελάρο, από έργο σε έργο, διανύω μεγάλες αποστάσεις και κάνω λογικά άλματα επιδιώκοντας να καταθέσω την αλήθεια της ψυχής μου. Τα σύμβολα με γοητεύουν πολύ, από μικρό. Με συνεπαίρνει η δύναμη της οπτικής επικοινωνίας και της εικόνας, η δυνατότητα που ένα σύμβολο έχει να λειτουργεί μεταφορικά και αλληγορικά και να καταδύεται στα βάθη της ύπαρξης και του συλλογικού ασυνείδητου. Για μένα η Τέχνη και η δική μου τέχνη έχουν θεραπευτικές διαστάσεις και λειτουργούν ιαματικά στην ανησυχία και τους προβληματισμούς μου. Για μένα είναι εξαιρετικά σημαντικό να καταθέσω όπως τα βιώνω τα τοπία του μυαλού μου, όπως ακριβώς είναι αυτά τα εσωτερικά μου τοπία και τα όντα που τα κατοικούν: Ακατέργαστα».
πηγή: tospirto.net
