Τέσσερις παραστάσεις (τρεις επαναλήψεις και μία πρεμιέρα) με την υπογραφή της bijoux de kant, αυτής της τόσο ανήσυχης και δημιουργικής ομάδας, θα δούμε τους επόμενους μήνες. Από τις 2 Οκτωβρίου έως τις 28 Νοεμβρίου θα παρουσιαστεί στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου ο “Ναπολέων“, μετά από έναν επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων την προηγούμενη χρονιά και έχοντας κερδίσει το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στα Queer Theatre Awards 2017. Στη σκηνική συνάντηση του καταραμένου ρομαντικού ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη με τον μοναχικό εκπρόσωπο της μεταπολεμικής αστικής ηθογραφίας Γιώργο Ιωάννου, ο Αντώνης Γκρίτσης γίνεται η φωνή και των δύο, μεταφέροντας την υπαρξιακή μοναξιά τού απόκληρου και του κοινωνικά αποκλεισμένου.
Ενα αντίστοιχο θεατρικό πορτραίτο με τίτλο “Μπολιβάρ” και με ερμηνευτή πάλι τον Αντώνη Γκρίτση θα ανεβεί τον Ιανουάριο του 2018 στον ίδιο χώρο. Ο “Μπολιβάρ” εμπνέεται από το εμβληματικό ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου. Ο Έλληνας υπερρεαλιστής ποιητής, με οδηγό τον εθνικό ήρωα της Κολομβίας επιθυμεί να υμνήσει την αρετή του ελεύθερου ανθρώπινου πνεύματος, με την ένταση και τη δύναμη που υμνεί κανείς το ερωτικό αντικείμενο. Ο Σιμόν Μπολιβάρ του Εγγονόπουλου είναι ένας «Ήρως Έρως» που του επιτρέπει να κοιτάξει τον κόσμο έξω από τα όρια της εθνικής ταυτότητας και να ζητήσει τη δημιουργία μιας γενιάς καθόλα ελεύθερων ανθρώπων.
Στο σχετικό με τις δύο αυτές παραγωγές σήμείωμά του ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης γράφει: “Ο Σιμόν Μπολιβάρ και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος απαγγέλουν, μιλούν, θυμούνται στην ίδια γλώσσα –θα μπορούσαν να είναι και γείτονες με τον τρόπο των Λαπαθιώτη και Ιωάννου. Ο Αρβανίτης, ο Λατινοαμερικάνος, ο Αθηναίος κι ο Θεσσαλονικιός συναντιούνται στη χώρα της bijoux de kant με τις μισοσχισμένες σημαίες τους, τις νίκες, τις ήττες τους, τα σάβανά τους. Πεσόντες υπέρ ελευθερίας, άλλοι γενναίοι και δυνατοί, άλλοι λιγότερο γενναίοι και λιγότερο δυνατοί, όλοι όμως με τον ασβέστη των παθών τους μισόνε άσπρο, μισό γαλάζιο στο στόμα. Η bijoux de kant δια σώματος και στόματος Αντώνη Γκρίτση ενώνει τον κομμένο χάρτη του Λαπαθιώτη, του Ιωάννου και του Εγγονόπουλου. Η εθνική ταυτότητα, η εθνική μοναξιά, η εθνική απελπισία και το τραγούδι της άνευ συνόρων επιθυμίας για ελευθερία, σ’ ένα σώμα και πολλές φωνές”.
Η bijoux de kant επανέρχεται επίσης αυτή τη σεζόν με μια ανανεωμένη εκδοχή της παράστασης “Οι Κόρες“, που παίχτηκε φέτος το καλοκαίρι στο Μικρό Χρηματιστήριο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Η δουλειά αυτή θα παρουσιαστεί στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής για οκτώ μόνο παραστάσεις, από τις 12 έως τις 22 Οκτωβρίου. Στο νέο τους σπίτι, οι Κόρες τολμούν να επαναρθρώσουν το αίτημά τους για ανακωχή και επανασύνδεση με την Αθήνα,τη Μητέρα-πόλη όλων μας. Παίζουν: Λένα Δροσάκη, Άλκηστις Πουλοπούλου και η μουσικός Χαρούλα Τσαλπαρά.
Από τις 11 Οκτωβρίου έως τις 19 Νοεμβρίου θα επαναληφθούν στο Faust και τα επιτυχημένα «Αμάραντα», μια δουλειά στην οποία παρακολουθούμε ένα θίασο ζώντων και νεκρών στην έσχατη παράστασή τους: ο Μέμος, ο Στάμος, η Μερόπη, η νεκρή καλλιτέχνις Αντώνα λίγο πριν τους φάνε τα σκυλιά. Με υλικά όλα εκείνα τα θεμελιώδη συστατικά που συνθέτουν τα θεατρικά σύμπαντα του Παύλου Μάτεσι και της Γλυκερίας Μπασδέκη, η bijoux de kant επιχειρεί τη δημιουργία του εθνικού μας πορτρέτου: φαιδροί, βαρυπενθούντες, από χρόνια πεθαμένοι και πεινασμένοι φτωχοδιάβολοι, που προσπαθούν να αναπαραστήσουν τα συντρίμμια του εαυτού τους. Παίζουν: Αλέκος Συσσοβίτης, Μαρία Σκουλά, Μπέττυ Βακαλίδου, Αλέξανδρος Παπαϊωάννου.
πηγή: tospirto.net
